Ratownictwo chemiczne

Zbieranie rozlewisk substancji żrących. W trakcie transportu, dozowania, mieszania i innych operacji wykonywanych z udziałem substancji niebezpiecznych może dojść do wycieku takiej substancji. W takiej sytuacji tworzy się rozlewisko stwarzające poważne zagrożenie dla ludzi i środowiska. Rozlewisko to wsiąka w podłoże, co w znacznym stopniu utrudnia jego późniejsze usunięcie i neutralizację, toteż konieczny jest pośpiech przy likwidowaniu rozlewiska. Ekipy biorące udział w akcji ratowniczej narażone są na ekstremalne zagrożenia, toteż muszą być wyposażone w odpowiednią odzież ochronną. W przypadku rozlanego stężonego kwasu siarkowego ekipy ratunkowe zakładają kwasoodporną odzież ochronną, maski izolacyjne pozwalające pracownikowi oddychać powietrzem z butli izolując go całkowicie od powietrza znajdującego się nad rozlewiskiem kwasu. W trakcie akcji bardzo ważne jest zapewnienie komunikacji członków ekipy, która odbywa się poprzez radiotelefony. Zewnętrzną warstwę odzieży ochronnej tworzy szczelny, ciężki kombinezon wyposażony w przyłbicę. Poza rejonem skażenia ratownicy podłączają do pompy zbiorniki do gromadzenia zebranego kwasu. Rejon skażenia jest oznakowany i wstęp do tego rejonu mają jedynie ratownicy ubrani w ciężkie kombinezony ochronne. Wozy ratownicze wyposażone są w generator prądu, który uniezależnia prowadzoną akcję od dostępnych na miejscu zdarzenia źródeł energii elektrycznej. Warunkiem poprawnej pracy generatora jest zabezpieczenie odpowiedniego uziemienia instalacji elektrycznej. Sam proces zbierania rozlanego kwasu jest analogiczny do zbierania odkurzaczem rozlanych innych cieczy. Kwas przy pomocy ssawki, rury i pompy gromadzony jest w zbiorniku. Po zakończeniu akcji ratownicy powracają w rejon nie objęty skażeniem i rozbierają się z odzieży ochronnej w miejscu zabezpieczonym przed zanieczyszczeniem otoczenia.

Uszczelnianie rurociągu. W instalacjach przemysłowych ciecze transportuje się zazwyczaj rurociągami, które jak wszystkie urządzenia techniczne, mogą ulec awarii. Najczęstszą awarią rurociągu jest jego rozszczelnienie, przez które zawartość, czasami pod wysokim ciśnieniem i o wysokiej temperaturze, wydostaje się do otoczenia. Podobnie jak w przypadku likwidacji rozlewiska, pośpiech w takiej sytuacji jest bardzo ważny; im szybciej wyciek zostanie zahamowany, tym mniej substancji wydostanie się na zewnątrz. Pośpiech nie zwalnia od konieczności zabezpieczenia ratowników przed działaniem uwalniających się substancji. W demonstrowanym przypadku jest to również wyciek kwasu siarkowego, toteż ubiór ratowników jest analogiczny jak przy likwidacji rozlewiska kwasu; tj odzież kwasoodporna, aparaty izolacyjne zapewniające możliwość oddychania powietrzem z butli i ciężka, szczelna odzież zabezpieczająca przed czynnikami chemicznymi z przyłbicą. Przed przystąpieniem do akcji ratownicy mierzą w powietrzu stężenie tlenków siarki i oznakowują rejon zagrożenia. Uszkodzony rurociąg znajduje się wysoko w górze, toteż ratownicy podnoszeni są na odpowiednim podnośniku. Na uszkodzone miejsce nakładają elastyczną opaskę stanowiącą coś w rodzaju dętki samochodowej. Po nałożeniu i umocowaniu opaski napełniają ją sprężonym powietrzem, co uszczelnia uszkodzony obszar i powoduje zatrzymanie wycieku. Analogicznie jak w poprzednim przykładzie, odzież ochronną zdejmuje się poza obszarem zagrożenia, w miejscu zabezpieczonym przed zanieczyszczeniem otoczenia skażoną odzieżą.

Uszczelnienie cysterny z kwasem siarkowym. Czynniki chemiczne na większe odległości transportuje się cysternami kolejowymi. Może się zdarzyć uszkodzenie takiej cysterny powodujące wyciek przewożonej substancji. Uszkodzoną cysternę należy dowieść do miejsca, w którym może być bezpiecznie opróżniona, oczywiście należy zabezpieczyć cysternę tak, aby przewożona substancja wyciekając nie spowodowała skażenia całej drogi. W demonstrowanym przykładzie uszkodzona jest cysterna przewożąca kwas siarkowy. Ratownicy, podobnie jak w poprzednich przykładach są ubrani w ciężkie, izolujące kombinezony, a oddychają powietrzem z butli. Likwidacja wycieku w tym przypadku polega na umieszczeniu na uszkodzonym miejscu nadmuchiwanej poduszki, która po przymocowaniu do cysterny i po napełnieniu sprężonym powietrzem likwiduje wyciek w stopniu umożliwiającym bezpieczny transport cysterny do miejsca, w którym może być opróżniona.